دوره 16، شماره 61 - ( 1-1386 )                   جلد 16 شماره 61 صفحات 21-15 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sadeghi S, Esmi F. ‍Clinical Comparison between Extra Oral Radiography Technique with Conventional Periapical Film and Intra Oral Method on Working Length Estimation in Molars Teeth in Endodontics. JGUMS 2007; 16 (61) :15-21
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-393-fa.html
صادقی شیوا، اسمی فاطمه. مقایسه کلینیکی رادیوگرافی خارج دهانی همراه با فیلم‌ معمولی پری اپیکال با روش داخل دهانی در تخمین طول کارکرد دندان‌های مولر در اندودانتیکس. مجله علوم پزشکی گیلان. 1386; 16 (61) :15-21

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-393-fa.html


چکیده:   (6756 مشاهده)
چکیده مقدمه: تخمین طول کارکرد کانال دندان برای آماده‌سازی بیومکانیکی و پرکردن کانال ریشه، یکی از مهم ترین مراحل درمان اندودانتیک است. به طور معمول این تخمین با رادیوگرافی داخل دهان انجام می‌شود. بعضی از بیماران در تحمل فیلم(تکنیک داخل دهانی) و یا سنسور(تکنیک رادیوگرافی دیجیتال) ناتوان‌هستند. هدف: بررسی نوعی تکنیک رادیوگرافی خارج دهانی(که فیلم معمولی پری اپیکال در خارج دهان قرار می گیرد) برای بیمارانی است که در تحمل فیلم در تکنیک داخل دهانی ناتوان هستند و مقایسه کلینیکی آن با روش داخل دهانی در تخمین طول کارکرد دندانهای مولر در اندودانتیکس. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، از 33 بیمار داوطلب که دندان های آسیای بزگ یا مولر تحت درمان ریشه و در مرحله فایل اولیه داشتند دو تصویر با فیلم معمولی پری اپیکال تهیه شد . تصویر اول به روش داخل دهانی و با تکنیک موازی توسط XCP و تصویر دوم به روش خارج دهانی گرفته شد. سپس طول کانال ها در فواصل نیم و یک میلی متری از اپکس رادیوگرافی به صورت تصادفی دو بار توسط متخصص اندودانتیکس و با فاصله زمانی دو هفته خوانده شد. سپس داده ها با نرم افزار آماری spss و آزمون همبستگی پیرسون بررسی شدند. نتایج: در دو روش رادیوگرافی داخل و خارج دهانی و در هر دو فاصله نیم و یک میلیمتری از آپکس رادیوگرافی جز ریشه پالاتال و دیستو باکال مولرهای بالا، بین مقادیرتخمین طول کارکرد دندانی ریشه های دندان های مولر، همبستگی و همخوانی وجود داشت (001/0P< و59/0 r> ). همچنین درصد توافق در تخمین طول کارکرد بین دو روش گرافی داخل و خارج دهانی بین حداقل 25%(ریشه پالاتال در فاصله نیم میلیمتری) تا حداکثر 75%(ریشه دیستال در فاصله 1 میلیمتری) متغیر بود. نتیجه گیری: تکنیک رادیوگرافی خارج دهانی با فیلم معمولی پری اپیکال می‌تواند در بیمارانی که تحمل نگهداری فیلم و یا سنسور را در داخل دهان ندارند، برای تخمین طول کارکردی روش مؤثری باشد.
متن کامل [PDF 531 kb]   (1874 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/10/11 | پذیرش: 1392/10/11 | انتشار: 1392/10/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb