Hashemi S, Jabalameli M, Soltani H, Heydari M. Frequency of Cardiac Dysrythmia, Blood Pressure Changes and Level of Arterial Oxygen Saturation During Endotracheal Suctioning in Intensive Care Unit Patients . JGUMS 2006; 14 (56) :48-53
URL:
http://journal.gums.ac.ir/article-1-495-fa.html
هاشمی سیدجلال، جبل عاملی میترا، سلطانی حسنعلی، حیدری سید مرتضی. بررسی شیوع دیس ریتمی های قلبی، تغییرات فشارخون ومیزان اشباع هموگلوبین حین ساکشن تراشه وبرونش در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه. مجله علوم پزشکی گیلان. 1384; 14 (56) :48-53
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-495-fa.html
چکیده: (13684 مشاهده)
چکیده مقدمه: ساکشن تراشه وبرونش در بیماران با عوارضی همراه است . یکی از این عوارض بروز دیس ریتمی قلبی است . برخی از منابع وقوع اکستراسیستول بطنی به دنبال ساکشن را شایع دانسته در حالیکه برخی منابع دیگر برادیکاردی یا انقباض نابجای دهلیزی (PAC ) را شایعترین دیسریتمی در جریان ساکشن تراشه وبرونش ذکر کردهاند . هدف : با توجه به خطرناک بودن دیس ریتمیهای قلبی حین فرایند ساکشن و با عنایت به اختلاف نظر موجود بین محققین مختلف ، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع دیس ریتمی های قلبی به دنبال ساکشن ترشحات تراشه و برونش طراحی گردید. مواد و روشها: تعداد 400 بیمار 65-18 ساله تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبتهای ویژه مرکز پزشکی آیت الله کاشانی مورد بررسی قرارگرفتند. قبل از اقدام به ساکشن از بیماران EKG گرفته شد و فشارخون، نبض واشباع هموگلوبین شریانی تعیین گردید. سپس بیماران به روش استاندارد تحت ساکشن تراشه و برونش قرار گرفته و فرایند ساکشن تا پیدایش دیس ریتمی و یا برطرف شدن اندیکاسیون زمینهای ادامه یافت . حین فرایند ساکشن نیز فشارخون ، نبض واشباع هموگوبین شریانی تعیین و ثبت گردید. همچنین با پایان یافتن فرایند ساکشن از بیمار EKG اخذ گردید وجهت تأئید تشخیص توسط متخصص قلب نیز قرائت شد. با استفاده از روشهای توصیفی آمار و محاسبه نسبتها، میانگینها و حدود اطمینان 95% و همچنین آنالیز واریانس، اطلاعات مورد تجزیه وتحلیل آماری قرارگرفت. نتایج: میانگین سن 14±33 سال و نسبت مرد به زن 2/17 بود. شایعترین آریتمی به صورت تاکیکاردی سینوسی و به میزان 33% موارد وجود داشت. هیچ نوع آریتمی دیگری مشاهده نگردید. بیشترین تغییر میانگین نبض در دو دقیقه بعداز ساکشن تراشه وبرونش اتفاق افتاد(20±114 در مقابل 16± 102 میانگین نبض قبل از ساکشن)(05/0>P). فشارخون سیستولیک بیماران به طور معنیداری نسبت به قبل از ساکشن افزایش یافت(05/0>P). اختلاف فشارخون دیاستولیک و اشباع هموگلوبین شریانی در مقایسه با مقادیر قبل ازساکشن ناچیز گزارش شد. نتیجهگیری: در این مطالعه تاکیکاردی سینوسی شایعترین ریتم بعد از ساکشن تراشه و برونش در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه گزارش شد از طرفی آریتمیهای دیگر در این مطالعه یافت نگردید. احتمالا" ساکشن ترشحات تراشه و برونش تحت شرایط علمی و صحیح فاقد آریتمیهای شدید و خطرناک خواهد بود.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1392/10/30 | پذیرش: 1392/10/30 | انتشار: 1392/10/30