Naderi Nabi B, Haryalchi K, Farzi F, Atrkar Roshan Z, Ghamatzadeh G, seddighnezhad A. Comparing the Effect of Normal Saline and Sodium Bicarbonate On Duration of Anesthesia Following Epidural Anesthesia by Lidocaine 2% in Patients with Femoral Fracture. JGUMS 2005; 14 (54) :46-52
URL:
http://journal.gums.ac.ir/article-1-526-fa.html
نادری نبی بهرام، هریالچی کتایون، فرضی فرنوش، عطرکار روشن زهرا، قامت زاده غلامرضا، صدیقی نژاد عباس. مقایسه تاثیر تزریق اپیدورال نرمال سالین با بیکربنات سدیم بر مدت بیحسی حاصل از تزریق اپیدورال لیدوکائین2% در بیماران تحت جراحی شکستگی استخوان ران. مجله علوم پزشکی گیلان. 1384; 14 (54) :46-52
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-526-fa.html
1- ، Naderi_Bahram@yahoo.com
چکیده: (9924 مشاهده)
چکیده
مقدمه: بیحسی اپیدورال یکی از روشهای موثر ایجاد بیحسی رژیونال برای اعمال جراحی مختلف – کوچک و بزرگ ـ می باشد. طولانی بودن بلوک حسی و حرکتی به دنبال بی حسی اپیدورال، با اقامت طولانیتر بیمار در ریکاوری و نیاز بیشتر به مراقبتهای پس از بیهوشی همراه است.
یکی از نیازهای اساسی، محدودکردن زمان بستری و کاهش عوارض ناشی از بیحسی اپیدورال می باشد لذا استفاده از روشهایی که بتوانند باعث ترخیص زودتر بیمار از ریکاوری و کاهش مدت زمان بلوک حسی – حرکتی و سیستم سمپاتیکی گردد، ضروری به نظر می رسد.استفاده از تزریق اپیدورال محلولهای کریستالوئید یکی از روش های موثر در این زمینه است.
هدف: دراین بررسی پژوهشگر به مقایسه تاثیر تزریق اپیدورال دو محلول کریستالوئید – نرمال سالین و بیکربنات سدیم به منظور دستیابی به بهترین اثر پرداختهاست.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی و دو سویه کور است. به این ترتیب که60 بیمار ASA I-II تحت جراحی ترمیم شکستگی استخوان ران بطور اتفاقی به دو گروه مساوی (هر گروه 30 بیمار) تقسیم شدند و همگی پس از جایگذاری کاتتر اپیدورال، تحت بیحسی اپیدورال با تزریق 20 میلی لیتر محلول لیدوکایین2% قرار گرفتند.
پس از ایجاد سطح بیحسی مناسب بیمار تحت جراحی قرارگرفت. پس از پایان جراحی، بیمار به ریکاوری منتقل و از طریق کاتتر اپیدورال مقدار 15 میلی لیتر محلول کریستالوئید – نرمال سالین یا بیکربنات سدیم – تزریق و سپس کاتتر خارج گردید.
بیماران هر 15 دقیقه از نظر تعیین سطح بلوک حسی و حرکتی تحت معاینه قرارگرفتند.
سطح بلوک حسی بر اساس درماتوم نخاعی بلوک شده و سطح یلوک حرکتی با استفاده از درجه بندی تعدیل شده Bromage مورد ارزیابی قرار گرفت و یافتهها در فرم خاصی ثبت شدند.
داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون t-test و Anova با نرم افزار SPSS10 آنالیز گردیدند.
نتایج: سن متوسط بیماران در گروه نرمال سالین 12-/+41 سال و در گروه بیکربنات سدیم 11-/+43 سال بود.
در گروه نرمال سالین بیماران زن 13 نفر و بیماران مرد 17 نفر بودند. در گروه بیکربنات سدیم بیماران زن 15 نفر و بیماران مرد هم 15 نفر بودند.
میانگین برگشت بلوک حسی توسط محلول بیکربنات سدیم 92 دقیقه و 50 ثانیه در مقایسه با نرمال سالین 99 دقیقه و 25 ثانیه بود. همچنین میانگین برگشت بلوک حرکتی با بیکربنات سدیم 89 دقیقه و 25 ثانیه در مقایسه با نرمال سالین 94 دقیقه و 50 ثانیه بود.
زمان برگشت بلوک کامل حسی و حرکتی با محلول بیکربنات سدیم سریعتر ازمحلول نرمال سالین بود نتایج بدست آمده از نظر آماری معنی دار بودند(05/0 P<) .
نتیجهگیری: با توجه به یافته ها، بنظر میرسد که استفاده از تزریق اپیدورال محلول بیکربنات سدیم نسبت به نرمال سالین در پایان عمل جراحی استخوان ران باعث برطرفشدن سریعتر بیحسی و بیحرکتی ناشی از بلوک اپی دورال با لیدوکائین 2% ونیز باعثکاهش مدت زمان اقامت در ریکاوری وتحملبهتربیحسیمیگردد.
از این روش می توان برای بیمارانی که تحت بیحسی اپیدورال جهت جراحی قرار گرفته اند، سود برد.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1392/11/19 | پذیرش: 1392/11/19 | انتشار: 1392/11/19