ارتباط سرگیجه با رینوپلاستی

نعمتی, شادمان; جلالی, میرمحمد; کاظم‌نژاد, احسان; بخشی, فتانه; فرخ‌پی, هیلا

دوره 23، شماره 90 - ( 4-1393 ) جلد 23 شماره 90 صفحات 63-59 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Nemati S, Jalali M, Kazemnejad E, Bakhshi F, Farrokhpey H. Association Between Dizziness and Rhinoplasty . JGUMS 2014; 23 (90) :59-63
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-635-fa.html

نعمتی شادمان، جلالی میرمحمد، کاظم‌نژاد احسان، بخشی فتانه، فرخ‌پی هیلا. ارتباط سرگیجه با رینوپلاستی . مجله علوم پزشکی گیلان. 1393; 23 (90) :59-63

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-635-fa.html

ارتباط سرگیجه با رینوپلاستی

شادمان نعمتی¹

، میرمحمد جلالی^*

²، احسان کاظم‌نژاد¹

، فتانه بخشی¹

، هیلا فرخ‌پی¹

1- دانشگاه علوم پزشکی گیلان
2- دانشگاه علوم پزشکی گیلان ، mmjalali@gums.ac.ir

چکیده: (10992 مشاهده)

چکیده مقدمه: یکی از شکایت‌های بیمارانی که جراحی الکتیو ناحیه سر و گردن می‌شوند، احساس نداشتن تعادل و سرگیجه است. در آموزه‌های بالینی دیده می‌شود که این شکایت در برخی جراحی‌ها فراوانی بیشتری دارد. یکی از آنها رینوپلاستی است که باتوجه به تمایل بالای افراد جامعه به آن، توجه به شکایت داوطلبان و پیشگیری یا درمان آن مهم است. هدف: بررسی ارتباط بروز انواع سرگیجه با رینوپلاستی در بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان امیرالمومنین (ع) رشت مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی بیماران از نظر سرگیجه در گروه مورد(رینوپلاستی63نمونه)و شاهد(اندوسکوپی سینوس50نمونه) پیش از جراحی بررسی شدند. هر دو گروه از نظر متغییرهای مداخله‌کننده احتمالی در بروز سرگیجه همسان شدند. بیماران1هفته، 1 و3 ماه پس از جراحی از نظر بروز سرگیجه ارزیابی شدند. همچنین، در بیمارانی که رینوپلاستی شده بودند، روش استئوتومی طرفی به عنوان عامل موثر احتمالی در نظر گرفته شد. داده‌ها با استفاده از t test و 2χ و نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل و p کمتر از 05/0 معنی‌دار تلقی شد. نتایج: از افراد بررسی شده 50 نفر در گروه مورد و 45 نفر در گروه شاهد تا 3 ماه پی‌گیری شدند. 80% بیماران گروه مورد و 4/44% بیماران گروه شاهد مونث بودند. فراوانی بروز سرگیجه در بیماران گروه مورد در زمان‌های نام‌برده به ترتیب 17، 3و 2 مورد بود که تنها یک مورد به علت سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم و بقیه به علت کاهش فشار‌خون وضعیتی بوده ست. در گروه شاهد فراوانی بروز سرگیجه به ترتیب 11،1و1 مورد و همه ناشی از کاهش فشار‌خون وضعیتی بود. 6/58% بیمارانی که روش استئوتومی طرفی بیرونی در آنها بکار رفته بود از سرگیجه شاکی بودند درحالی‌که تنها 5/11% بیمارانی که در آنها روش استئوتومی طرفی درونی بکار رفته بود از سرگیجه شکایت داشتند. این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار بود (0001/0p<) نتیجه‌گیری: بیشترین موارد سرگیجه در هر دو گروه، سرگیجه کاذب و ناشی از کاهش فشار‌خون وضعیتی بوده و به نظر نمی‌رسد که سرگیجه حقیقی ارتباطی با نوع جراحی‌‌های مورد بررسی (رینوپلاستی و آندوسکوپی‌بینی) داشته باشد. با این وجود بررسی دقیق‌‌تر و با حجم نمونه بیشتر در این مورد پیشنهاد می‌شود.

واژه‌های کلیدی: استخوان شکافی، جراحی ترمیمی بینی، سرگیجه، گیجی

متن کامل [PDF 158 kb] (1754 دریافت)

مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/4/9 | پذیرش: 1393/4/9 | انتشار: 1393/4/9

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb

تماس با ما