دوره 11، شماره 42 - ( 4-1381 )
جلد 11 شماره 42 صفحات 73-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shah Taheri S. Microanatomy of Cancellous Bone in Women and Men of Similar Bone Mass With and Without Vertebral Fracture. JGUMS 2002; 11 (42) :63-73
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-792-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-792-fa.html
شاه طاهری سید محسن. میکرو آناتومی استخوان اسفنجی در زنان و مردان با حجم استخوانی مشابه با و بدون شکستگی مهره ای. مجله علوم پزشکی گیلان. 1381; 11 (42) :63-73
چکیده: (7726 مشاهده)
در حالیکه مشخصه اصلی استئوپروز کاهش حجم استخوانی است، هماهنگی آشکاری در ا ندازه گیری چگالی مواد معدنی استخوان (BMD) در افرادی که دچار شگستگی مهره شده و آنهائیکه بدون شکستگی هستند وجود دارد. به منظور بررسی وجود تفاوتهایی در ساختمان ترابکولایی که ممکن است در بروز یا عدم بروز شکستگی مستقل از حجم استخوانی نقش داشته باشند، دو گروه افراد دچار شکستگی و بدون شکستگی که از نظر سن، جنس و چگالی معدنی استخوان یکسان بودند، ا نتخاب شدند. بیوپسی های ترانس ایلیاک و ا ندازه گیری چگالی مواد معدنی استخوان
(MD) مهره های کمری 31 زن و 16 مرد دچار شکستگی مهره ای با 22 زن و 11 مرد بدون شکستگی مقایسه گردیدند. BMD کمری با استفاده از دانسیتومتر Hologic 2000 ا ندازه گیری شد. در مقا یسه BMDمهره های کمری در زنان با شکستگی و بدون شکستگی بترتیبSD 10/0 g/cm3 63/0و SD 17/0g/cm3 71/0بوده و تفاوت معنی داری بین گروههای مورد مطالعه مشا هده نگردید. BMD مهره‌های کمری در مردان با شکستگیSD 12/0g/cm3 72/0 و بدون شکستگی SD 17/0 g/cm3 76/0 نیز معنی دار نبود. مقاطع بیوپسی تیغه ایلیاک کلسیفیه شده 8 میکرونی از نظر متغیرهای شکل گیری مجدد (remodeling) و ساختمان ترابکولایی بوسیله سیستم های OsteoMeasure و سیستم آنالیز ترابکولائی (TAS) بررسی شد. هیچگونه تفاوت معنی داری در هیچیک از گروههای زن و مرد با شکستگی و بدون شکستگی از نظر درصد حجم استخوان ((BoneVolume (بطور متوسط 10% در همه گروهها) یا در طیف گسترده متغیرهای شکل گیری مجدد و ساختمانی (architectural) شامل ضخامت، تعداد و فواصل بین ترابکولاها ، متوسط چگالی صفحه ترابکولایی (MTPD) وfractal dimension و همینطور متغیرهای غیر مستقیم تداوم ترابکولائی(connectivity ) شا مل: نسبت گره به انتهای آزاد ترابکولا (Node/Terminus ratio) ، Marrow Star Volume و فاکتور الگوی ترابکولایی (Trabecular Pattern Factor) دیده نشد. بر اساس این شواهد نتیجه گیری شد که هیچگونه تفاوتی در ساختما ن تیغه های استخوانی بین بیماران مبتلا به شکستگی و گروه کنترل در شرایط حجم استخوان یکسان وجود ندارد. این مسئله بیانگر آنست که گسستگی میکروسکپیک استخوان اسفنجی یک کیفیت درونی قابل پیش بینی کاهش حجم استخوان(bone loss) است. اگرچه این احتمال مطرح است که خصوصیات دو بعدی تخریب تیغه های استخوانی که بطور مستقیم ا ندازه گیری میشدند بحد کافی در مورد ساختمان پیچیده استخوان اسفنجی حساس نیست.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
رشت - دانشگاه علوم پزشکی گیلان - معاوت تحقیقات و فناوری - دفتر مجله
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.ir
ایمیل: medjour@gums.ac.ir
