چکیده مقدمه: لشمانیاز جلدی روستایی، بیماری مناطق گرمسیری است که عامل آن لشمانیا ماژور، ناقل آن پشه خاکی و مخازن آن جوندگان هستند. ترکمن صحرا پس از اصفهان، دومین منطقه مهم اندمیک این بیماری در ایران است. هدف: تعیین عامل بیماری در مخازن بیماری است که به‌دلیل مشکلات صید مخزن، دوری منطقه مورد مطالعه از مناطق شهر، مشکل نمونه‌برداری و روال بعد از آن. مواد و روش‌ها: برای صید جونده از تله‌های زنده‌گیر و خیار و خرما برای طعمه‌گذاری استفاده شد. بخشی از سروزیته گوش جوندگان به محیط کشت NNN انتقال داده شد، بخشی برای تهیه لام مستقیم و جستجوی آماستیگوت‌های انگل و بخشی دیگر به‌صورت سوسپانسیون برای تزریق به حیوان حساس آزمایشگاهی(BALB/c) بکار رفت و نیز بیوپسی استفاده شد. نتایج: 40 سر جونده صید شد که 27 سر رومبومیس اُپیموس، 12 سر مریونس لیبیکوس و 1 سر مریونس پرسیکوس تشخیص داده شدند. از 40 سر جونده صید شده، 5 سر جونده در آزمایش‌های متداول آزمایشگاهی آلودگی لشمانیایی داشتند که 3 سر جونده متعلق به مریونس لیبیکوس، یک سر رومبومیس اُپیموس و 1 سر مریونس پرسیکوس بوده‌اند. نتیجه‌گیری: با این یافته‌های جدید می‌بایست علاوه بر رومبومیس اُپیموس، مریونس لیبیکوس و مریونس پرسیکوس هم به‌عنوان مخازن بیماری در منطقه مورد مطالعه مد نظر قرار گیرند.

واژه‌های کلیدی: لشمانیای ماژور

متن کامل [PDF 613 kb]   (1737 دریافت)