دوره 18، شماره 72 - ( 10-1388 )                   جلد 18 شماره 72 صفحات 55-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی گیلان
2- دانشگاه علوم پزشکی گیلان ، s_a_Asgari@gums.ac.ir
چکیده:   (9004 مشاهده)
چکیده مقدمه: هیپرامزیس گراویداروم (HG) انتهای شدید طیف تهوع و استفراغ حاملگی و بروز آن از 2-3/0 درصد متفاوت است. عوامل زیادی با HG ارتباط دارد که یکی از آنها جنس جنین است به‌طوری که در برخی بررسی‌ها دیده شده که شدت HG با جنس جنین دختر ارتباط دارد. هدف: بررسی ارتباط جنس جنین و شدت HG. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی پرونده پزشکی تمام زنان بارداری که طی سال‌های 76 تا 86 به بیمارستان الزهرا (س) رشت مراجعه کرده‌بودند بررسی شد و از بین آن ها کسانی که با تشخیص HG بستری شده‌بودند به شیوه سرشماری انتخاب شدند. معیار تشخیص HG کتونوری درنظرگرفته شد و داده‌های مورد نیاز شامل جنس جنین، تعداد روزهای بستری، دفعات بستری، سن، پاریتی، تری‌مستر بارداری و آزمایش‌های بیوشیمی از پرونده استخراج شد. سپس، داده‌ها وارد نرم‌افزار14 SPSS شد و با استفاده از روش آماری Fisher Exact Test آنالیز شد. نتایج: از 197 پرونده ،150 پرونده (14/76%) اطلاعات مورد نظر را داشتند و 9/33% از مادران با جنین پسر و 2/80% از مادران دارای جنین دختر، 4 روز یا بیشتر بستری شده‌بودند (0001/0>P). کتونوری شدید در 4/3% از مادران با جنین پسر و 5/16% از مادران با جنین دختر وجود داشت(016/0 >P). 8/45% از مادران با جنین پسر در مقابل 6/62% از خانم‌های با جنین دختر هیپراورمی داشتند (045/0 >P). هیپوناترمی در 7/23% زنان با جنین پسر و 8/41% از زنان با جنین دختر وجود داشت(035/0 >P). 4/64% از مادران با جنین پسر و6/84% از مادران با جنین دختر در تری‌مستر اول حاملگی بستری شدند (006/0=P).61% از مادران با جنین پسر در مقابل 1/79% مادران با جنین دختر HG شدید داشتند (025/0=P). نتیجه‌گیری: بین جنس دختر و بسیاری از متغیرهای مرتبط با شدت HG ارتباط آماری معنی دار وجود دارد.افزایش شدت HG در جنس دختر زمانی که تعداد روزهای بستری، کتونوری، هیپراورمی، هیپوناترمی و بستری در تریمستر اول معیار HG شدید باشد، دیده می شود.
متن کامل [PDF 192 kb]   (2252 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/8/27 | پذیرش: 1392/8/27 | انتشار: 1392/8/27

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.