دوره 31، شماره 3 - ( 7-1401 )                   جلد 31 شماره 3 صفحات 243-232 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- مرکز تحقیقات بیهوشی، گروه بیهوشی، بیمارستان الزهرا، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- مرکز تحقیقات بیهوشی، گروه بیهوشی، بیمارستان الزهرا، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران. ، tehranisamaneh88rasht@gmail.com
3- مرکز تحقیقات بهداشت باروری، گروه زنان و زایمان، بیمارستان الزهرا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.
4- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.
5- کمیته تحقیقات دانشجویی، مرکز تحقیقات بیهوشی، گروه بیهوشی، بیمارستان الزهرا، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران
چکیده:   (882 مشاهده)
زمینه اخذ رضایت آگاهانه برای هر روش تشخیصی یا درمانی ضروری است. رضایت آگاهانه یک فرایند ارتباط حقوقی مهم بین بیمار و پزشک است.
هدف این مطالعه به‌منظور بررسی کیفیت روند اخذ رضایت آگاهانه در بیماران کاندید جراحی زنان تحت بی‌حسی نخاعی انجام گرفت.
مواد و روش‌ها این مطالعه مقطعی در سال 1400 در بیمارستان الزهرا (س) انجام شد. بیماران واجد شرایط بالای 18 سال که کاندید عمل جراحی زنان تحت بی‌حسی نخاعی بودند، وارد مطالعه شد. پرسش‌نامه‌ای حاوی اطلاعات جمعیت‌شناختی و 20 سؤال اختصاصی در 4 حوزه ارائه اطلاعات به بیمار، قابل‌فهم بودن فرم رضایت‌نامه، داوطلبانه بودن اخذ رضایت‌نامه و ارتباط با پزشک، ازطریق مصاحبه مستقیم تکمیل شد.
یافته‌ها درنهایت اطلاعات 259 بیمار واجد شرایط مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. در بررسی کیفیت حیطه‌های مختلف رضایت اگاهانه، ارائه اطلاعات به بیمار، قابل‌درک بودن فرم و داوطلبانه بودن اخذ رضایت‌نامه در وضعیت ضعیف بودند و تنها وضعیت ارتباط با پزشک در محدوده قابل‌قبول بود (46/3 درصد در وضعیت خوب و20/1 عالی). همچنین مشخص شد بین سطح تحصیلات و کیفیت اخذ رضایت آگاهانه ارتباط معنی‌داری وجود داشت (034/P=0).
نتیجه‌گیری نتایج مطالعه نشان داد که فرایند اخذ رضایت آگاهانه در این مرکز دانشگاهی قابل‌قبول نیست و باید در جهت بهبود شرایط فعلی تلاش شود.
متن کامل [PDF 5555 kb]   (256 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (262 مشاهده)  
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/9/7 | پذیرش: 1401/3/17 | انتشار: 1401/7/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.