Research code: برگرفته از طرح نمیباشد.
Ethics code: این مقاله از نوع مروری است که هیچگونه آزمایشی بر روی ا
1- گروه مهندسی پزشکی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
2- گروه مهندسی پزشکی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران ، omid.fakhraei@mshdiau.ac.ir
چکیده: (764 مشاهده)
زمینه: نقایص مختلف بینی بنا بر علل مادرزادی یا سوانح، تقاضای زیادی را برای عملهای بازسازی بینی ایجاد کردهاست. عیوب بینی علاوه بر نقص عملکردی به عنوان یک نقص زیبایی نیز شناخته میشود چرا که شکل بینی از بارزترین ویژگیهایی است که چهره انسان را مشخص میکند. با این حال، روشهای معمول بازسازی به دلیل محدودیتها قادر به پاسخگویی نیستند.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی توانایی روشهای مختلف چاپ زیستی سهبعدی در زمینه رفع عیوب ناحیه بینی انجام شدهاست.
روشها: در این مطالعه مروری از مقالات موجود در پایگاههای اطلاعاتی ساینس دایرکت، اشپرینگر، وایلی، کمبریج، دی گرویتر و گوگل اسکالر استفاده شدهاست. جستجو با استفاده از کلیدواژههای tissue engineering، nasal cartilage، 3D bioprinting و bioink materials و با محدودیت زمانی 4 سال اخیر انجام شد. از بین 300 مقاله یافتشده، در نهایت 159 مقاله بررسی شد.
یافتهها: چاپ زیستی با داشتن پتانسیل منحصربفرد در زمینه ترمیم و بازسازی بافت غضروفی بینی، میتواند روشی مناسب برای برطرف کردن این نواقص باشد. هیدروژلها با توانایی بارگذاری مواد مختلف ضمن ایجاد تخلخل و همچنین قابلیت جذب آب و محصور کردن سلولها به گزینهای عالی برای تقلید ریزمحیط بافت میزبان بدل شدهاند. از سوی دیگر، کندروسیتهای اتولوگ و سلولهای بنیادی مزانشیمی اصلیترین منابع سلولی برای مهندسی بافت غضروف بینی هستند.
نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داده که فناوری چاپ زیستی توانستهاست بافت میزبان غضروف را به صورت ایمپلنتهایی قابل کاشت در جراحی تا حد قابل قبولی از لحاظ مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و مکانیکی تقلید کند. استفاده از چاپ زیستی در سطح بالینی محدود است، اما چشمانداز این فناوری از آن جهت امیدوارکننده است که میتواند با هزینه پایین، دقت منحصربفرد و شخصیسازی، معایب و نقایص بینی را برطرف کند.
مقاله مروری:
كاربردي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/10/1 | پذیرش: 1402/8/8 | انتشار: 1403/4/10