چکیده مقدمه: بی‌حسی اپیدورال یکی از روش‌های موثر ایجاد بی‌حسی رژیونال برای اعمال جراحی مختلف – کوچک و بزرگ ـ می باشد. طولانی بودن بلوک حسی و حرکتی به دنبال بی حسی اپیدورال، با اقامت طولانی‌تر بیمار در ریکاوری و نیاز بیشتر به مراقبت‌های پس از بی‌هوشی همراه است. یکی از نیازهای اساسی، محدودکردن زمان بستری و کاهش عوارض ناشی از بی‌حسی اپیدورال می باشد لذا استفاده از روش‌هایی که بتوانند باعث ترخیص زودتر بیمار از ریکاوری و کاهش مدت زمان بلوک حسی – حرکتی و سیستم سمپاتیکی گردد، ضروری به نظر می رسد.استفاده از تزریق اپیدورال محلول‌های کریستالوئید یکی از روش های موثر در این زمینه است. هدف: دراین بررسی پژوهشگر به مقایسه تاثیر تزریق اپیدورال دو محلول کریستالوئید – نرمال سالین و بیکربنات سدیم به منظور دستیابی به بهترین اثر پرداخته‌است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی و دو سویه کور است. به این ترتیب که60 بیمار ASA I-II تحت جراحی ترمیم شکستگی استخوان ران بطور اتفاقی به دو گروه مساوی (هر گروه 30 بیمار) تقسیم شدند و همگی پس از جایگذاری کاتتر اپیدورال، تحت بیحسی اپیدورال با تزریق 20 میلی لیتر محلول لیدوکایین2% قرار گرفتند. پس از ایجاد سطح بیحسی مناسب بیمار تحت جراحی قرارگرفت. پس از پایان جراحی، بیمار به ریکاوری منتقل و از طریق کاتتر اپیدورال مقدار 15 میلی لیتر محلول کریستالوئید – نرمال سالین یا بیکربنات سدیم – تزریق و سپس کاتتر خارج گردید. بیماران هر 15 دقیقه از نظر تعیین سطح بلوک حسی و حرکتی تحت معاینه قرارگرفتند. سطح بلوک حسی بر اساس درماتوم نخاعی بلوک شده و سطح یلوک حرکتی با استفاده از درجه بندی تعدیل شده Bromage مورد ارزیابی قرار گرفت و یافته‌ها در فرم خاصی ثبت شدند. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون t-test و Anova با نرم افزار SPSS10 آنالیز گردیدند. نتایج: سن متوسط بیماران در گروه نرمال سالین 12-/+41 سال و در گروه بیکربنات سدیم 11-/+43 سال بود. در گروه نرمال سالین بیماران زن 13 نفر و بیماران مرد 17 نفر بودند. در گروه بیکربنات سدیم بیماران زن 15 نفر و بیماران مرد هم 15 نفر بودند. میانگین برگشت بلوک حسی توسط محلول بیکربنات سدیم 92 دقیقه و 50 ثانیه در مقایسه با نرمال سالین 99 دقیقه و 25 ثانیه بود. همچنین میانگین برگشت بلوک حرکتی با بیکربنات سدیم 89 دقیقه و 25 ثانیه در مقایسه با نرمال سالین 94 دقیقه و 50 ثانیه بود. زمان برگشت بلوک کامل حسی و حرکتی با محلول بیکربنات سدیم سریع‌تر ازمحلول نرمال سالین بود نتایج بدست آمده از نظر آماری معنی دار بودند(05/0 P<) . نتیجه‌گیری: با توجه به یافته ها، بنظر میرسد که استفاده از تزریق اپیدورال محلول بیکربنات سدیم نسبت به نرمال سالین در پایان عمل جراحی استخوان ران باعث برطرف‌شدن سریع‌تر بی‌حسی و بی‌حرکتی ناشی از بلوک اپی دورال با لیدوکائین 2% ونیز باعث‌کاهش مدت زمان اقامت در ریکاوری وتحمل‌بهتربی‌حسی‌می‌گردد. از این روش می توان برای بیمارانی که تحت بی‌حسی اپیدورال جهت جراحی قرار گرفته اند، سود برد.

واژه‌های کلیدی: بی‌حسی اپیدورال، بیکربنات سدیم، شکستگی ران- جراحی، لیدوکائین، نرمال سالین

متن کامل [PDF 150 kb]   (2296 دریافت)