مقالات پذیرفته شده
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.GUMS.REC.1399.240
Ethics code: IR.GUMS.REC.1399.240
1- دندانپزشک،دانشکده دندانپزشکی، گیلان،،رشت،ایران ، elham.ghp5262@gmail.com
2- مرکز تحقیقات علوم دندانپزشکی،بخش دندانپزشکی کودکان،دانشکده دندانپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی گیلان،رشت،ایران
2- مرکز تحقیقات علوم دندانپزشکی،بخش دندانپزشکی کودکان،دانشکده دندانپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی گیلان،رشت،ایران
چکیده: (20 مشاهده)
زمینه: اضطراب دندانپزشکی می تواند در نحوه ی مدیریت والدین در کنترل سلامت دهان کودکان اثرگذار باشد و حتی منجر به اجتناب از انجام درمان های دندانپزشکی شود.
هدف: اضطراب دندانپزشکی مشکل شایعی است که متخصصین دندانپزشکی کودکان به صورت روزانه با آن مواجه می شوند. این مساله می تواند منجر به اجتناب از انجام درمان های دندانپزشکی شود. در این مطالعه بر آن شدیم تا ارتباط بین اضطراب دندانپزشکی در کودکان را با میزان و شدت پوسیدگی های دندانی درمان نشده بررسی کنیم.
روش‌ها: 125 کودک مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی گیلان در سنین 7-4 سال که حداقل دارای یک دندان با پوسیدگی دندانی و pufa( a visible pulpal involvement, ulceration, fistula, and abscess) index ≥ 1 در دندانهای شیری می باشند، انتخاب شدند. مقیاس FIS(Facial Image Scale) برای ارزیابی اضطراب دندانپزشکی کودکان استفاده شد. سپس ایندکس dmft(decayed, missing due to caries, and filling teeth in the permanent teeth)برای محاسبه ی میزان تجربه ی پوسیدگی دندانی در دندان های شیری و ایندکس pufa برای طبقه بندی شدت بیماری به کار رفت.
یافته‌ها: براساس نتایج به دست آمده بین میزان اضطراب دندانپزشکی در کودکان با میزان پوسیدگی در دختران ارتباط معناداری وجود داشت. ولی بین میزان اضطراب دندانپزشکی در کودکان با میزان و شدت پوسیدگی های درمان نشده بر حسب سایر فاکتور ها شامل سن و عوامل اجتماعی-اقتصادی ارتباط معناداری پیدا نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که ارتباطی بین اضطراب دندانپزشکی و میزان و شدت پوسیدگی های درمان نشده وجود ندارد و عواملی مثل سن و عوامل اجتماعی-اقتصادی بر میزان اضطراب دندانپزشکی کودکان با پوسیدگی های دندانی درمان نشده تاثیر ندارند.
هدف: اضطراب دندانپزشکی مشکل شایعی است که متخصصین دندانپزشکی کودکان به صورت روزانه با آن مواجه می شوند. این مساله می تواند منجر به اجتناب از انجام درمان های دندانپزشکی شود. در این مطالعه بر آن شدیم تا ارتباط بین اضطراب دندانپزشکی در کودکان را با میزان و شدت پوسیدگی های دندانی درمان نشده بررسی کنیم.
روش‌ها: 125 کودک مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی گیلان در سنین 7-4 سال که حداقل دارای یک دندان با پوسیدگی دندانی و pufa( a visible pulpal involvement, ulceration, fistula, and abscess) index ≥ 1 در دندانهای شیری می باشند، انتخاب شدند. مقیاس FIS(Facial Image Scale) برای ارزیابی اضطراب دندانپزشکی کودکان استفاده شد. سپس ایندکس dmft(decayed, missing due to caries, and filling teeth in the permanent teeth)برای محاسبه ی میزان تجربه ی پوسیدگی دندانی در دندان های شیری و ایندکس pufa برای طبقه بندی شدت بیماری به کار رفت.
یافته‌ها: براساس نتایج به دست آمده بین میزان اضطراب دندانپزشکی در کودکان با میزان پوسیدگی در دختران ارتباط معناداری وجود داشت. ولی بین میزان اضطراب دندانپزشکی در کودکان با میزان و شدت پوسیدگی های درمان نشده بر حسب سایر فاکتور ها شامل سن و عوامل اجتماعی-اقتصادی ارتباط معناداری پیدا نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که ارتباطی بین اضطراب دندانپزشکی و میزان و شدت پوسیدگی های درمان نشده وجود ندارد و عواملی مثل سن و عوامل اجتماعی-اقتصادی بر میزان اضطراب دندانپزشکی کودکان با پوسیدگی های دندانی درمان نشده تاثیر ندارند.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
رشت - دانشگاه علوم پزشکی گیلان - معاوت تحقیقات و فناوری - دفتر مجله
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.ir
ایمیل: medjour@gums.ac.ir
