فلاحتکار سیاوش، مختاری غلامرضا، عسگری سیدعلاءالدین، نوشاد کامران علیرضا، نیکپور سارا، اکبرپور مرضیه. تأثیر سلکوسیب بر تکرر ادرار شبانه در مردان مبتلا به هیپرپلازی خوشخیم پروستات. مجله علوم پزشکی گیلان. 1386; 16 (64) :1-7
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-337-fa.html
1- ، falahatkar@gums.ac.ir
چکیده: (21678 مشاهده)
چکیده
مقدمه: هیپرپلازی خوشخیم پروستات(BPH) روند آسیبشناسی است که علّت عمده بروز علائم تحریکی دستگاه ادراری تحتانی در مردان مسن محسوب میشود و شایعترین نشانه آن تکرر ادرار شبانه است. درمان طبی BPH غالباً با تجویز مهارکنندههای آلفا-ا- و مهارکنندههای 5-آلفا ردوکتاز انجام میشود. ولی تأثیر این داروها بر تکرر ادرار شبانه فقط 39-25% گزارش شدهاست. سلکوسیب مهار کننده اختصاصی سیکلواکسیژناز-2 و داروئی نسبتاً ارزان، کمخطر و در دسترس است که با توجه به تعداد زیاد مبتلایان به BPH و اهمیت نشانه تکرر ادرار شبانه ناشی ازآن و تأثیری که بر کیفیت زندگی و افزایش ابتلا و مرگ بیماران میگذارد، انتخاب شدهاست.
هدف: بررسی تاًثیر سلکوسیب بر تکرر ادرار شبانه.
مواد وروشها: در این کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد، از بیماران مبتلا به علائم انسدادی و تحریکی ادراری که پس از بررسیهای اولیه تشخیص BPH برایشان مطرح شدهبود، 40 نفر انتخاب شدند که 8≤International Prostate Symptom Score (IPSS) و پروستات بیشتر ازcc20 داشته و توصیه بارز جراحی نداشتند. همچنین، میزان پاسخ آنان به درمان مدیکال BPH به حد ثابت رسیده بود و از باقیماندن تکرر ادرار شبانه به تعداد دوبار یا بیشتر در شب شکایت میکردند. پس از اوروفلومتری و ثبت دقیق دفعات تکرر ادرار شبانه علاوه بر رژیم استاندارد قبلی به مدت یک ماه به آنان mg100 سلکوسیب در ساعت 9 شب دادهشد و سپس مجدداً دفعات تکرر ادرار شبانه ثبت و اروفلومتری انجام شد.
تجزیه و تحلیل آماری با آزمونهای chi –square ,simple t-test ,pair t-test, krusskal-wallis test انجام شد.
نتایج: 40 مرد در محدودۀ سنی 49 تا 80 ساله با متوسط سنی 7/7±3/64 سال بررسی شدند. اندازه متوسط پروستات در آنها 2/13±8/41 سانتی متر مکعب و متوسط IPSS score آنان 4/3±2/18 بود. 95٪ بیماران از تکرر ادرار شبانه بیش از 2 بار در شب شکایت داشتند. پس از تجویز mg100 سلکوسیب به مدت یک ماه میزان پاسخدهی بیماران در سه گروه بهصورت ارزیابی شد:
1) پاسخ عالی (رفع کامل یا کاهش بیش از دوبار تکرر ادرار شبانه) 2) بهبود (یک بار کاهش تکرر ادرار شبانه) 3) بدون تغییر. متوسط دفعات تکرر ادرار شبانه قبل از درمان 1/2±17/5 بود که پس از درمان به 9/1±5/2 مرتبه رسید(0001/0P<). میزان تغییرات تکرر ادرار شبانه بهصورت عالی، بهبود و بدون تغییر به ترتیب در (70%)28،(5/12%)5 و (5/17%)7 نفر از بیماران بدست آمد. متوسط IPSS بیماران از 4/3± 2/18 به 2/4±5/15 رسید (0100/0P <) و متوسط Qmax بیماران از ml/s 5/2±5/12 به ml/s7/2± 9/ 12 بهبود یافت(05/0=P). عارضه جانبی بارزی بروز نکرد.
نتیجه گیری: مجموع میزان پاسخدهی تکرر ادرار شبانه به سلکوسیب 5/82% بود. لذا ما معتقدیم استفاده از سلکوسیب همراه با درمان طبی مدیکال استاندارد BPH در کسانی که منع مصرف NSAIDs ندارند به عنوان جانشین مؤثر اهمیت دارد و در صورت اثبات نتایج ما با بررسیهای گستردهتر با گروه کنترل و پیگیری عوارض درازمدت میتواند در رژیم های استاندارد درمان طبی BPH جایی داشته باشد.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1392/10/3 | پذیرش: 1392/10/3 | انتشار: 1392/10/3