فراوانی وجود فرورفتگی سیگموئید داخلی در رادیوگرافی پانورامیک براساس طبقه بندی اسکلتال بیماران ارتدنسی

دلیلی,  زهرا; محتوی  پور, سیده طاهره

دوره 12، شماره 45 - ( 1-1382 ) جلد 12 شماره 45 صفحات 23-16 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Dalili Z, Mohtavipour S. Frequency of Medial Sigmoid Depression in Panoramic View of Orthodontic Patients Based on Facial Skeletal Classification . JGUMS 2003; 12 (45) :16-23
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-751-fa.html

دلیلی زهرا، محتوی پور سیده طاهره. فراوانی وجود فرورفتگی سیگموئید داخلی در رادیوگرافی پانورامیک براساس طبقه بندی اسکلتال بیماران ارتدنسی. مجله علوم پزشکی گیلان. 1382; 12 (45) :16-23

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-751-fa.html

فراوانی وجود فرورفتگی سیگموئید داخلی در رادیوگرافی پانورامیک براساس طبقه بندی اسکلتال بیماران ارتدنسی

زهرا دلیلی^*¹

، سیده طاهره محتوی پور

چکیده: (8072 مشاهده)

مقدمه: یکی از یافته‌های طبیعی در نگاره پانورامیک، رادیولوسنسی موجود در قسمت فوقانی راموس فک پائین میباشد که تحت عنوان فرورفتگی سیگموئید داخلی نامیده میشود. بنظر میرسد که شیوع این فرورفتگی در اشکال مختلف اسکلتی متفاوت است، که میتواند مشکلاتی را در جراحی ارتوگناتیک ایجاد کند چرا که جدا کردن کورتکس باکال و لینگوال راموس در صورت درگیری این قسمت نازک مشکل است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی تفاوت در فراوانی وجود فرورفتگی سیگموئید داخلی در رادیوگرافی پانورامیک براساس طبقه بندی اسکلتال بیماران ارتودنسی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی از 465 رادیوگرافی پانورامیک و سفالومتری جانبی بیماران قبل از درمان ارتودنسی استفاده شد که شامل 236 مورد رده یک ، 141 مورد رده دو و 88 مورد رده سه اسکلتی بودند .بعد از تشخیص رابطه اسکلتی فکین توسط متخصصان ارتودنسی ضمن مطالعه سفالومتری و در نظرگرفتن شرایط کلینیکی بیمار، رادیوگرافیهای پانورامیک از نظر وجود فرورفتگی سیگموئید داخلی براساس سمت درگیری و تعیین معیارهای “ مشخص ” و “ کمی مشخص ” در صورت وجود فرورفتگی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: براساس مطالعه فوق فراوانی فرورفتگی سیگموئید داخلی در بیماران رده دو ( در سمت راست 3/38% و درسمت چپ 39% ) و در بیماران رده سه ( در سمت راست 9/23% و در سمت چپ 6/38% ) در مقایسه با رده یک اسکلتی ( سمت راست 6/21% و در سمت چپ 7/26% ) شایعتر بود. رده های مختلف فکی ـ اسکلتی از نظر وجود این فرورفتگی اختلاف معنی داری نشان دادند. اما از نظر آماری بین رده‌های فکی اسکلتی و انواع فرورفتگی و سمت درگیر ارتباطی وجود نداشت. نتیجه گیری: شیوع این فرورفتگی در بیماران با مشکل فکی ـ اسکلتی که نیاز به جراحی ارتوگناتیک خواهند داشت می تواند باعث توجه بیشتر به این ناحیه قبل از جراحیهای استئوتومی فک پائین شود.

واژه‌های کلیدی: پرتونگاری، سیگموئید، فک پائین، کالبد شناسی

متن کامل [PDF 161 kb] (2447 دریافت)

مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/6/31 | پذیرش: 1393/6/31 | انتشار: 1393/6/31

* نشانی نویسنده مسئول: استادیار رشته رادیولوژی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی – دانشگاه علوم پزشکی گیلان

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb